Xa pensabamos que o blog estaría parado un tempiño, cando nos chegou un comentario sobre a situación politica de Betanzos. Ainda que algúns non compartamos o punto de vista, nen pretendiamos entrar directamente neste tipo de debates, xa que no Ateneo hai diversidade de opinions (e non queremos que sexa doutra maneira), parecenos un bo punto de partida para iniciar un animado debate. Espero que os socios e os visitantes deste blog se animen xa que ao mencionar o autor (anónimo) a PSOE,PP,BNG e CxB, seguro que estes partidos terán algo que respostar. Nos como Ateno temos clara a nosa non participación nas institucións. En Setembro esperamos poder iniciar as nosas actividades..... De momento vai o comentario recibido que poñemos como noticia para facilitar a lectura.A DERROTA ELECTORAL DA ESQUERDA EN BETANZOS
Outra ollada disidente.
Aínda que o Ateneo Libre Pensamento opte pola acción política dende fora das institucións, non pode deixar de ter en conta o contexto político local no que pretende desenvolver a súa actividade.
Por iso, coido oportuno abordar a análise da situación da esquerda local en Betanzos e a súa última derrota electoral despois de máis de 24 anos de hexemonía no goberno municipal.Ben sei que é moi cuestionable dicir que o PSOE de Betanzos representa a esquerda política. Esta non é a cuestión que quero abordar aquí, pero durante moitos anos foi a única organización política en activo en Betanzos que se identificou coa esquerda polos seus propios militantes e por grande parte da cidadanía. É o que hai.
En calquera caso, a victoria do PSOE nas eleccións municipais de 1983 tivo un importante significado simbólico para toda a esquerda en Betanzos que transcendeu do ámbito partidario. Producíase no contexto do fin do proceso de transición política en España e tratabase da primeira victoria electoral da esquerda en Betanzos que recuperaba o goberno municipal e o orgullo e a dignidade dos “perdedores” despois de 40 anos de dictadura fascista e de represión brutal.
Aquela victoria foi tamén, en grande parte, froito da movilización social especialmente do movemento veciñal máis reivindicativo (Asociacións de Veciños da Ribeira, da Ponte Vella, etc.) e do movemento cultural pequeno pero moi activo e ideoloxizado (Asociación Cultural Betanceira).
Co paso inexorable dos anos, o goberno local do PSOE foi desideoloxizandose ata chegar a convertirse na forza política máis importante de Betanzos que aspirou a concentrar o electorado de esquerdas e de dereitas nun partido único.O proceso de dereitización do PSOE local só pode explicarse no contexto en que se pruduce: a profunda crise da esquerda nun mundo cada vez máis globalizado, o período de goberno do PP de Aznar e, sobre todo, a fonda pegada que deixou en Galiza o goberno presidido por D. Manuel Fraga ao que terminaron por imitar moitos lideres locais, tanto na dereita como na esquerda deslumbrada polo espellismo da indiscutible rendabilidade electoral do chamado “clientelismo” ou a súa versión enxebre o “caciquismo”.A desaparición do PCG de Betanzos, que fora a principal forza política da esquerda local, con 3 concelleiros, con máis militantes que o PSOE, coa influenza da central sindical máis forte –CC.OO.-, facilitou o camiño ao PSOE para xirar á dereita sen temor a perder electorado pola súa esquerda.
A desmovilización social das antaño reivindicativas asociacións veciñais –en parte porque o goberno do PSOE soupo atender as máis importantes reivindicacións do movemento veciñal mellorando e dotando de servizos aos barrios máis degradados e esquecidos da cidade- e a desaparición da crítica ácida procedente da xuventude e da Asociación Cultural Betanceira, debilitaron o tecido social fronte ao goberno municipal.
Neste contexto, o goberno municipal e a dirección local do PSOE apostaron decididamente por ocupar o espazo político da dereita en Betanzos para perpetuarse no poder local.O modelo de “clientelismo político” imposto polo Goberno de Manuel Fraga foi seguido case mimeticamente polo goberno municipal de Betanzos. A esencia deste modelo consiste en que non existen cidadáns senón súbditos, non existen dereitos que o poder debe garantir senón favores que o poder outorga aos súbditos.
En consecuencia, non se estableceron canles de participación real e efectiva dos cidadáns nos asuntos públicos, non existe transparencia na xestión pública, desactívanse na práctica os mecanismos de control ao goberno municipal, a política de emprego público non garante os principios de igualdade, mérito e capacidade, etc..
A dereitización ponse mesmo de manifesto na desideoloxización do PSOE local. Evítase a toda costa a confrontación e o debate de ideas coa dereita e se opta pola denigración e o ataque persoal á oposición de dereitas porque a pretensión real é ocupar o espazo da dereita e atraer cara ao PSOE aos votantes potenciais do PP.
Esta estratexia deulle un grande resultado ao alcalde de A Coruña, D. Francisco Vázquez. Tamén en Betanzos deulle bos resultados ao alcalde D. Manuel Lagares que nas eleccións municipais viña obtendo os votos suficientes para gobernar en solitario por maioría absoluta, mentres que o PSOE perdía repetidamente en Betanzos as eleccións xerais e autonómicas. Esta estratexia de gañarlle o espazo político á dereita tivo o seu punto máis álxido na capitalización dos actos relixiosos de Semana Santa –que xa tiña desaparecido en Betanzos e foi “resucitada” polo Goberno do PSOE de Betanzos. Así, o PP quedaba case sen espazo político en Betanzos.
A desmobilización do PSOE por parte da súa dirección local –afastando aos disidentes e impedindo calquera crítica á dirección e ao goberno municipal- foi tamén un dos aspectos clave para poder desenvolver esta política de dereitas nun partido que se autoproclama herdeiro de D. Pablo Iglesias ou do ilustre betanceiro e deputado da República Sr. Beade.
En fin, con estes mimbres, o goberno local do PSOE asentou o seu poder co apoio de tres grupos sociais: o sector inmobiliario, o sector hosteleiro e o sector de empregados municipais.Ante o sector inmobiliario o goberno municipal renunciou á función pública urbanística: non se aprobou un plan xeral de ordenación municipal con participación real e efectiva da cidadanía, non se activaron os mecanismos legais nin o patrimonio público de solo para construír vivenda suxeita a algún réxime de protección pública, non se levou a cabo unha verdadeira política de participación da comunidade nas plusvalías xeradas polo plan. Ante o sector hosteleiro a Administración municipal tamén renunciou a unha ordenación do turismo en Betanzos, primando sempre os intereses do sector sobre os cidadáns que viven nas rúas da “movida”, fomentando innumerables e cutres festexos para atraer aos visitantes, e sen ter en conta o incalculable valor do patrimonio cultural e natural que encerra Betanzos –que é a súa principal vantaxe sobre as demais cidades e vilas de Galicia e de España-.
Pero nos últimos anos as cousas veñen mudando. As políticas basadas no “clientelismo político” que foran implantadas con éxito pola dereita galega e seguidas polo PSOE de Betanzos, entraron en fase de crise terminal despois da victoria electoral da esquerda galega que goberna en coalición o PSOE e o BNG.Nas anteriores eleccións municipais de 2003, a esquerda de Betanzos escomenzou a rexurdir da man do BNG local que conseguiu 3 concelleiros (igual que os 3 concelleiros que tivera antaño o PCG). O BNG creou espectativas de cambio cun programa de goberno ilusiónante baixo o lema “Outro Betanzos e posible” e a promesa de incentivar a participación cidadán e a transparencia na xestión municipal. Asumiu as responsabilidades de gobernar en coalición co PSOE pero non foi quen de alterar minimamente o rumbo político que con man firme mantivo o veterano alcalde do PSOE. O BNG tivo unha aceptable pero discreta xestión administrativa nas áreas que se lle encomendaron, pero a dirección política do goberno local seguiu sendo marcada en exclusiva por D. Manuel Lagares. Así se puxo de manifesto nas decisións máis importantes que o goberno municipal tivo que adoptar en materia de urbanismo, ou nas que non adoptou nunca –participación cidadán efectiva e real, transparencia na xestión, selección de persoal, etc..-
Ademais, nos últimos anos empezou a rexurdir o movemento veciñal. Non pode esquecerse que a mobilización cidadán máis importante nos últimos anos foi a da Asociación de Veciños Rosalía de Castro, cunha grande manifestación contra o goberno local polas obras de construcción dun aparcamento soterrado e outros problemas.
A esquerda oficial dos partidos de ámbito galego non foi quen de canalizar as enerxías dos cidadáns con inquedanzas de cambio político e social. O BNG limitouse a lexitimar a continuidade do proxecto político dun alcalde con máis de 22 anos no poder. Nin sequera o PP era quen de dar a alternancia no poder local porque o espazo político da dereita –o seu electorado natural- estaba en parte capitalizado polo alcalde do PSOE-.
O descontento dos cidadáns e o seu convencemento de que as forzas políticas oficiais non eran capaces de introducir o cambio necesario no poder local levou a un fato de disidentes á creación dun novo partido independente CxB cun único obxectivo claro: rexenerar a política local e renovar a alcaldía. A democracia non podía ser real e efectiva cun alcalde que levaba máis de 22 anos no poder local. Realmente, as persoas que integran ese partido proveñen de posicións ideolóxicas moi dispares –desde a dereita ata a esquerda, desde o nacionalismo ao centralismo- e carecen dun proxecto político definido. Previsiblemente este novo partido entrará en crise cando se enfronte ás primeiras decisións controvertidas. Pero o obxectivo de CxB está cumprido e o seu esforzo pagou a pena.
A grandeza do sistema democrático non é que poidamos elixir ao gobernante, senón que poidamos botalo do poder.
A ausencia da máis mínima autocrítica no PSOE e no BNG é realmente desesperanzadora. Parece que todo se debe a unha traizón de CxB que se negou a votar por D. Manuel Lagares. Ogallá este novo goberno de dereitas serva para que o PSOE e o BNG poidan renovarse e recuperar o seu espazo político natural –o socialismo democrático e o nacionalismo de esquerda-.
O Ateneo Libre Pensamento tamén pode xogar un papel relevante na política local –pensando globalmente e actuando localmente desde a esquerda-.
Forza e saúde
29 comentarios:
La renovación política que necesitamos en Betanzos (y en todo el mundo)pasa por ir más a la izquierda, no más a la derecha. La reciente derrota de "la izquierda" en Betanzos es causa de las políticas aplicadas y de la falta de renovación. Ningún merito hay que atribuir a ninguna fuerza "apolítica". La jodieron solos psoe y bloque. CxB se ha limitado a recoger los restos de la masacre y ofrendarlos al PP, como estaba previsto. Todo lo demás son pajas mentales. Lo siento, PP y renovación no riman, en ningún idioma.
El análisis sobre la evolución del psoe me parece muy lúcido. Los partidos "democráticos" cambian con el país. Ojalá la aportación del ateneo sea impulsar una sociedad más participativa que se dote de representantes abiertos a la profunda revolución que necesita el mundo. Ojalá.
Efectivamente as cousas foron cambeando desde 1983. O Psoe non se diferencia moito da dereita. O PC non existe e os sindicatos daquela reivindicativos,agora mellor nin falar. O BNG leva un camiño institucional que máis parece O PNV ou CIU que aqueles esquerdistas de hai vinte anos.
Non vexo eu esquerdas por ningun lado.O Movimento veciñal non ten unha continuidade. Non hai vid colectiva. Todo está impregnado polo pensamento unico. As ideas emancipatorias nos queren facer ver que son cousas do pasado....
Neste contexto. ¿quen pode confiar nas institucións do sistema?
Ou creamos novas formas de organización ou pola vía dos partidos e sindicatos e do legalismo... non hai nada que facer.
Eu no sindical xa escollín unha opción: O anarcosindicalismo. E no politico espero que o Ateneo sexa quen de aportar cando menos debate ... e sendo algo optimistas que poida levar un traballo alternativo ao electoralismo e a partitocracia. Se o BNG ou oPSOE teñen ou non que recuperar o seu espazo será cousa deles. A mín non me van a enganar co seu discurso pseudo-esquerdista. Xa tiveron a sua oportunidade de demostrar por onde van as suas politicas. Para min pouco ou nada se diferenciaron da dereita. O Capital está contento ou tranquilo con calquera deles.
saude.
Como siempre, los "libertarios" haciéndolo el caldo gordo a la derecha. ¡País!
Son votante do Bng e comparto moitas cousas do escrito de D. Suso García, prácticamente todo, ata a entrada do Bng no governo no 2003. Sei que se cometeron erros pero gostariame facer algún comentario sobor do que dí o autor do escrito. En canto ós da asociación de veciños Rosalia de Castro, son moi livres de votar a quen queiran e constituir partidos, etc., pero eu coido que esqueceron moi axiña quen lles amañou o problema da sua rua máis o aparcamento que está debaixo, o hotel e a cafeteria-restaurante. Se non lembro mal foi o concelleiro do Bng, Isidro Doporto, despois de estar anos parada mentras era concelleiro de urbanismo Toñito Lagares. O Bng non era merecedor de tal castigo en votos nesta zoa, onde me parece que ata perdeu máis voto, en proporción, que o PSOE (cousas inexplicabels).
Outro punto clave foi a división interna no Bng motivada pola división de opinión ante a continuidade ou abandono do governo. Para min a indisciplina dos disidentes, encabezados por Isidro Doporto foi un dos grandes causantes da perda de votos. Son da opinión que deberon permanecer na asamblea unha vez que interviú Santiago i lles pideu que continuaran no governo do concello dado o empate das duas correntes (Xavier e Isidro) ante a proximidade das autonómicas. I o que xa é lamentabel é o ataque posterior dos disidentes, en momentos cruciais, en distintos frontes ó seu propio partido con animo de revancha, causandolle un grave dano nas eleccións (non sei quen lle puxo en bandexa o caso Pansimer á prensa (A Opinión), ¿ PSOE, PP, CxB, ou tal ves disidentes do Bng?. Tamén me parece vergoñosa a alegria polos resultados obtidos polo seu partido.
En canto ó liderazgo do governo por parte de Lagares e do Psoe era difícil de combatir, dada a experiencia do alcalde e pola diferencia de concelleiros (7-3) e de medios. Nembargantes penso que foi clave non saber impoñerse en cousas básicas coma as que se citan no artigo, contratación, participación cidadá, auditoria externa, etc, e non saber vender o traballo que se fixo, bo ou malo, tal ves para gustos, pero se fixeron cousas. Comunicar ca cidadania e dicer o que se fixo podería server para manter o terceiro concelleiro e quitarllo a CxB ou ó PP, có cal non teriamos agora este debate.
En canto á autocritica coido que ésta debe quedar para a intimidade dos militantes. Eles saberán si se fixo autocrítica nas asambleas, penso que é cousa deles.
O caso de CxB, para min é toda unha incognita, non sei si é un instrumento de Xavier Dafonte para voltar e liderar o PP no futuro ou, si realmente é un grupo de cidadans descontentos que acadaron o que pretendian, botar fora do governo ó PSOE dos Lagares. Eu, que me declaro de esquerdas, e sei o que é o PSOE e quen son os Lagares, prefería a continuidade, aproveitando ademáis ó momento de poder do PSOE en toda-las institucións, Governo do estado, xunta, deputación, o cal penso que sempre é bo pese ó que diga CxB, principalmente o Sr. Mariño. Dicia eu que prefería a continuidade que votarlle ó PP, na investidura. Non vou decir o que representa o PP para min, pero eu antes pactaría có demo, si existise.
Un saudo e gracias por deixar opinar neste debate
Fdo: O oso laranxa.
isidro es penoso (sus escritos lo delatan), no esperaba que le cayeras en el juego, Suso
O arguemento de facerlle o xogo a dereita xa é vello (("camarada")). Se tanto che gusta votar, faino, pero non nos veñas con tonterías.Se tes algo que argumentar faino, pero saco algo máis da cabeciña.
Suso.
O Escrito non é de Suso García. Foi recibido anonimamente. Suso non é máis que un dos administradores do blog.
Saude
Se o escrito é de Isidro, xa o asinará se quere. Hai a hostia de blogs en Betanzos de "marujeo politico", Por favor non veñades aquá tamén cas vosas liortas. Ata de agora todos os escritos foros argumentados. Estemos uo non de acordo con eles.
Oso Laranxa: O debate é aberto non tes porque dar gracias. Ao contrario. Se todos fixeran cousas razonadas coma ti,mellor iría.
O blog é aberto, incluso para provocadores e "democratas"(je,je).
Unha analise bastante sesgada (non senndo en aspeitos meramente históricos).
Asumo que esta analise se fai dende o punto de vista de CXB, cousa que me decepciona pois este espazo de "libre pensamento" non deberia merecer este "partidismo claro".
Son moitas as discrepacias que teño co texto aqui exposto, tales como o feito de que o BNG lle "diron" esas concellerias, que eu saiba a o BNG se lle diron as que negociou despois de poñelas en comun en asemblea.
O tema de urbanismo foi integramente levado polo BNG en ningún intre foi tocada esa competencia polos Lagares.
A participación ven dada polo aprobado regulamento de participación cidadá que permite a os veciños afectados por calquera decisión municipal participar nos plenos e dende o BNG se mantivo contacto con todas as asociacións veciñais, deportivas, etc para tentar solucionarlles os problemas, cousa que na maioria dos casos se fixo.
Na contratación, se creou a comisión de contratación pola que deben pasar todas as contratacións do concello onde están representados todos os partidos politicos do concello, etc.
Decepcioname que se use esta idea que tiña un bo fundamento, o chamado ateneo de libre pensamento, caia neste tipo de comentarios partidistas.
E evidente que nos puntos de vista que tentei aclarar ate o de agora, na analise do artigo son expostos esactamente como o fixo e fai CXB, esto demostra que a analise non e para nada libre pois coincide punto por punto con unha tendencia "politica".
Para apoiar iniciativas políticas creo que existen outros foros ou paxinas persoais mais axeitadas.
O respeito do comentario das 2:28
Direi que o tema da rua Rosalia se non lembro mal ese tipo de temas sairon da asemblea local non de unha persoa, pero bueno o personalismo e o que che ten que adquires a facultade de tentar endiosarte a costa dos demais.
A división que se cita non foi tal pois so houbo tres "baixas", asi que polo que parece esa división e mais por gañas que terian algúns de que pasara, que por realidades dentro do BNG de Betanzos, a decisión non foi tomada en Santiago senón en Betanzos, pese o que lle pese a algún.
Non profundizarei mais no tema pois non me parece de trascendencia, e menos no plano dos resultados das eleccións.
Rematando e voltado o artigo teño que dicir, que o BNG non precisa de carnets nin exames para demostrar se e ou non de esquerdas pois as iniciativas politicas que leva no Goberno Galego ao parlamento Galego e o do estado son netamente de esquerdas.
E no tema da renovación, o BNG de Betanzos e moi xoven, e os seus organos de dirección foron renovados completamente hay uns meses despois da Asemblea Nacional de decembro do 2006, creo que e moi cedo para plantexar esa posibilidade, en todo caso debe de ser a asemblea local que decida tal cousa, pois está plenamente capacitada para elo.
A acción dos partidos que aceptan as reglas de xogo democráticas tende a xenerar unha serie de resultados comúns, entre os cales a inhibición social de boa parte do seu electorado, a falla de participación na vida interna i externa deses partidos, a unilateralidade de planteamentos,así como unha tendencia áo desenrolo de relacións burocráticas con toda a sua colección de especialistas, enquistado@s, negociacións de cuio desenrolo conreto apenas saben moit@s seguidores, silencios " cando non toca" , enganos reiterádamente repetidos que chegan a ser verdades asumidas, etc, etc. Poderíamos estar horas e horas a tratar esta casuística.Todo elo responde á loxica do xogo democrático nunha sociedade atravesada por intereses diferenciados e mesmo contrapostos a múltiples nivéis.
No Estado español as esquerdas movilizaron a moito@s ciudadanos para acadar reformas no réximen herdado do franquismo, e cando os grandes partidos consideraron que xa era dabondo, pasaron a estabilizar a situación.Reconciliación nacional, Pactos da Moncloa, aceptación da monarquía que preparan os fachas, continuidade de moitos burócratas e membros dos corpos represivos, mantmento do nacionalismo español como " eixe vertebrador", etc.Subvencionouse as suas correas de transmisión sindicáis, e os elementos dos que se serviran para presionar veciñalmente e a outros nivéis ás dereitas, foron progresivamente desactivados.Transaccción democrática.Sacrificios esixidos ao proletariado, reconversións variadas na industria e na agricultura, no mar.. Sustitución de vellas camadas obreriras por novas, cada vez peor pagadas, pero cada vez con máis tentacións consumistas, a vivenda cara ao espacio sideral dos precios... un conxunto de características que proveñen do modo de producción e acumulación do capital .A traducción nos grandes partidos foi rápida.O PSOE e mailo PCE pasaron a ser, respectivamente, candidatos ao poder do estado e perpetuos adalides da unidade " das forzas de esquerda progresista".A cabeza do Estado, das autonomñias, dos gobernos municipales, do movemento veciñal , sindical e demáis, foron impoñendo unha practica e unha linguaxe de moderación, de tolerancia democrática, e claro foron asemellendose en certos aspectos cada vez máis ás dereitas ( españolistas e nacionalistas vascas, catalanas...).Fracciós político-sindicaís da antaño extrema esquerda moderaban o seu tono e pasaban nalgunhos casos a pisar moqueta e ser tidos en conta polos poderes económicos , militares e socáis.E o caso en Galicia do BNG, que coméu unha parte do espacio do PCG.
Cando se sirve ao capitalismo tense que adoptar unha serie de maneiras de facelo acordes. Un asambleismo radical non encaixa. Con eso só nalgunhos memento se desvía a enerxía de sectores sociáis críticos. A aceptación e o desenrolo das leises da sociedade e do estado burgués fai que todo teña que seguir unha lóxica e un ritmo adecuado a elas.Aos votantes se lles dice que cando sexan m oitos a nivel de poder, cambiarán leises, e o máis que sucede é que algunhos aspectos se reformen, PERO A GRAN CORRENTE DE FONDO, na que todos coinciden, é o fomento do progreso do modo de producción e de vida capitalista, eso supón alienar a grandes sectores e clases sociáis da toma de decisións directas, do coñecementoa fondo e crítico do que sucede, das " vellas" interpretacións revoluicionarias do mundo que potenciaban a independencia de clase do proletariado, a loita contra o mundo burgués e a acción directa e conscente de masas.Agora toca votar, secundar a unhos ciudadanos de esquerda que no interior dos Concelolos e organos do poder capitalista van " interpretar cáles son as vosas necesidades cando non coincidan co seu proxecto, ou van a utilizalas cando coincidan con él, por ser exponente do desexo de progreso burgués ( máis empleo, fábricas, comercio, infraestructuras, comunicacións espacios e tempos de lecer, deportes, o-cultura, etc.).
De todo hai no plamarés das esquerdas. .. e máis.
O xogo democrático encubre a dictadura real do capital , e máis particularmente, do gran capital, sobre a sociedade e a clase proletaria.Xenera ilusións constantes de cambios que ou non chegan, ou non eran para tanto, ou son necesiddes da evolución capitalista. Pelexas, dimes e diretes, vixiancias, suspicacias, escándalos, trapicheos inmundos e normáis cos empresarios, ladrillistas inclusive.Pero o desenrolo desigual, arrasador do ecosistema, xenerador de exclasismo asalariado e miserias varias, segue afianciado e seguro.
As esquerdas non son a dereita do movemento obreiro, senón a esquerda do aparato burgués. Teñen que facer o seu trababallo de movilización controlada de fieis e desmovilización .Teñen que mentir mesmo a moitos deles, e por tanto son proclives a desercións cando o poleiro anda un poco revolto, etc.Para restañar feridas sempre queda a loita contra da dereita, e cada medida fachorra e caciquil desta serve de combustible retórico... que encubre un catálogo cada vez maior de caciquismo de esquerda, de represión de esquerda.Os partidos deveñen forzas sectaristas e o seu ideario ten que reflexar por forza tal proceso.Como recursos xustificaticos sempre está o método do mal menor, o " pasiño a pasiño",ou semellantes toxinas ideolóxicas.División capitalista do traballo.Asalariado nunca en cuestión. Especialistas separados e retribuidos con amplos periodos de actividade nos organismos do Estado.Todo eso xenera o que xenera necesariamente.
Non leva a nada bon recomendar ou puxar por revitalizar ás esquerdas e o seu pensamento.O que hai que retomar son os vello métodos revolucionarios, e para eso hai que coñecelos e concretalos a fondo ás condicións hoxendia vixentes.Dar unha orientacion das esquerdas a sectores rebeldes da sociedade é metelos de novo na roda tritura boa intención de quenes queren creer todavía que por medio e democracia, diálogo , reformiñas e demáis palinodias pódese cambiar o mundo de raiz.
Non me enrollo máis. Entendede que todo o dito pode ser desenrolado i explicado pormenorizádamente si é preciso.
Saude. Otto Más.
Muiño: ¿De que estás decepcionado? O articulo foi un comentario anonimo recibido na noticia posterior e que publicamos como nova, xa que pareciame que podería crear debate. O Ateneo non asina dito comentario. Poderá ver por outros que simplemente creamos debate. Se foras ti qun enviara un traballo sería publido igualmente, ainda que sexas do BNG. Ademáis ti sabes que entre os impulsores deste ateneo hai algun militante dese partido, como tamen sabes que hainos de outros, de ningún, e outros coma min abertamente contrario a politica parlamentaria.
Non debes por tanto sentirte defraudado. Os que estades militando nos partidos tedes pouca costume a discrepancia e o debate. Cando o Ateno diga algo como tal, dirá claramente cal é a politica do ateneo. No resto das cuestions temos tantas opinions como socios somos.
Por outro lado teñoche que agradecer o estilo utilizado por ti.Nun blog publico é moi facil caer na critica facilona e persoalista, fuxindo da confrotación de ideas.
Loxicamente eu defendo posturas libertarias, pero non todos teñen porque asumilas. Eu sintome agusto así.Os manifestos de autodefensa de "mi partido"´poden entenderse nun contexto electoral. Pero como esa festa xa pasou,agora o que queremos é debate. Uns pensan que se pode desde o Concello, e outros decimos que sen sociedade organizada non se fai nada. E como nos parece que en Batanzos está desorganizada, pois neso andamos.
Saude.
SUSO.
Outro vello reproche que ven do esquerdismo burgués e vai contra os que rechazamos o parlamentarismo e a democracia capitalistas: faríamoslle o xogo á dereita.
Na vida real o que vemos é que se gana a dereita democráticamente, os esquerdistas democráticos o aceptan, por ser así as normas do xogo.Logo xogando así se traga, e ao máis que se chega é a pedir aos partidarios da esquerda un novo esforzo para novas eleccións. Se mentras tanto a dereita fai o seu traballo como soe facer, se ratifica que a solución é un xiro á esquerda.
Se só se loitase pola nosa parte contra a esquerda, estaría xustificada a crítica de facelo xogo á dereita. Pero o necesario é loitar contra todos, amosando as suas caracte´risticas comúns e as susa diferencias.
As caracteríssticas actuáis do sis$ema mundial fai que o tatalitarismo sexa unha necesidade para regular os " aspectos estratéxicos" das sociedades, como di Tony Blair.Nas áreas económicas , políticas, militares e de " defensa"... cero consultas, cero eleccións.Continuidade esencial dunhos con outros.
Danse algunghas diferencias de modo, de política de alineamento imperialista exterior ( cos EEUU, coa CEE, etc, etc). E cando estalan rebelións os métodos represivos converxen, como para librarse do que é molesto ( os corpos de seguridade soen facer a fondo o seu chollo con unhaos e con outros).
Ademáis, facelo xogo á dereita tamén é manter un concordato co Vaticano, que santificóu ao bando fascista e ás forzas máis reaccionarias e imperialistas.
Pero o peor dos danos que teñen feito as esquerdas´foi dar por validos modelos que eran e son capitalistas. Para uns a Rusia de Pepe Stalin e os seu$, para aoutros os liderazgos de paises terceiromundistass " liberados", etc, etc. EN TODOS ESOS PAISES REINABA O DIÑEIRO, A ACUMULACION DE CAPITAL, A EXPLOTACIÓN DO TRABALLO ASALARIADO E A CONSIDERACION DA NATUREZA COMO MERCANCIA.E Igoalmente nos paraisos socialdemócratas e frentepopulistas.
Cando se debilita a posible capacidade e resposta da clase obreira, cando é encauzada cara a compatibilización de intereses co capital, cando se desorganizan os intentos que xurden e que que amosan descontento co que xa sofriros e probaron, quen ten o paso máis libre sempre é a dereita, democrática ou fascista.Na historia hai exemplos dabondo.
Falar de desmovilización dos fieis da esquerda cando a esquerda promove modos de vida que xeneran egoismo, a pasividade,a fuxida cara adiante, a esperanza idealista, ou un vivir " aquí e agora" con troula unhas horiñas, INDICA á perfección o tipo de ideoloxía que segrega o esquerdismo burgués.Freud falaba a miudo, tratando os mecanismos de defensa do ego, da proxección ( mesmo neurótica). Pero eso debe ser , novamente unha "expresión de colaboración ca dereita".Amén.
Otto Más.
Señor Muiño,
Cando falei de Isidro Doporto dixen, o concelleiro do Bng, non me referín a persoa de Isidro, que, evidentemente, por si soio non seria quen de facer tal laboura. Lamento por vostede ter que explicarlle estas cousas básicas.
En canto á división interna, si vostede considera que un empate na votación da asamblea non causa unha división, pois ala vostede, case é umha cuestión matemática.
Ten razón en que a decisión de permanecer no governo tomouse en Betanzos, pero si non recordo mal por Jorquera, Bugallo e outro señor que non lembro agora mesmo. E a pesares desto que lle digo lembrolle que son da opinión de que os disidentes deberon acatar a orden e seguir na asamblea.
Unha aperta. Oso Laranxa
Ben, isto empeza a rular como dirian en certos bares. Saen cousas boas, prácticas e incluso realidades a medias, pero non quita que ninguén teña pra si a verdade total ou parcial. Entrar no interiorismo dos partidos políticos ( ben sexan antigos ou de nova creación ) é unha tarefa realmente escabrosa, xa que corresponde aos propios partidos a súa autoorganización e falar non ten cancelas. Se tan claro tedes as cousas algúns ao mellor lle fariades un favor a algún deles que está falto de luz que os guie por esta terra de escuridade, máis coidado que dende fora todo é bonito, a cuestión está en quen quere perder o seu tempo e incluso a súa honra ou orgullo para ser atacado ( moitas veces sen causa ) pola progre sedenta de sangue nova que chupar. Xa se sabe de arbol caído.... Máis aínda así sorprendenme algunhas afirmacións tan contundentes sobre urbanismo, sobre liderazgo político, sobre políticas de esquerdas,etc. Resulta obvio que cando se entra a formar parte dun goberno de coalición non podes impoñer a túa estructura política ao 100%, son varias as trabas que existen pola outra parte que xunto con certas regras de xogo fan que algunhas cousas non se podan facer. Pero.... alguén me pode dicir que parte non se cumpriu polo bng nas áreas que levou?, alguén me pode dicir que a comisión de contratación non funcionou?, alguén me pode dicir que non se ten creada un organismo para que a xente moza decida onde gastar os cartos destinados a súa concellaría ( non pensades que iso é unha pequena introdución dos presupostos participativos )?, alguén me pode dicir que non existe agora un regulamento de participación cidadá?. Todo isto e máis cousas son as que me fan pensar que se fixeron políticas e políticas de esqueda. O que máis lamento é que a opinión totalmente partidista de algunha xente ( e cando digo partidista non me refiro en exclusiva a partido político, senón a prevendas persoais ) sobre o urbanismo se manipule ate confundila coa realidade. Evidentemente non quedou tempo a todo pero en urbanismo posiblemente se fixo un traballo escuro de criba destes novos ricos que arrasaban con todo e que, por fin, alguén lles parou os pes facendolles ver que a lei é para todos. Iso é o que máis dano fixo e máis tendo en vista un plan xeral de ordenación urbán. Hai máis cousas que se podían dicir pero... xa vexo que sabedes máis ca min e polo tanto vou ficar calado. Non obstante eu faría outra pregunta, realmente onde está a xente de esquerdas, o electorado de esquerdas, existe ou é unha simple quimera que nos fixo pensar que betanzos é de esquerdas?. Eu xa o comprobei co prestige ou coa guerra do Iraq, moita xente non se mobilizou que digamos. Espero que dunha vez por todas se rompan as cadeas que amordazan á xente para pensar libremente, á xente para actúar sen prexuizos e sobre todo aos intelectuales para romper cos procesos que o único que fan é perdurar no tempo todo aquilo que detestamos: A inxustiza.
Pensadeo ben, as actuacións dende a rúa poden servir, ser útiles e necesarias pero alguén ten que ostentar os procesos políticos. Recordade chiapas.
Saúde a todos e todas.
Os procesos políticos que perpetúan ao capitalismo non son respetables.... salvo por quen respeta ao capitalismo.
A dinámica-estática á que conducen os partidos de esquerda aos descontentos polas consecuencias do sistema é a de soñar con reformas como via de amaño dun sistema ...no que esas reformas son fonte de vitalidade e perpetuación.
Os beneficios da banca, as grandes empresas e os seus entornos medran cada vez máis.O traballo é cada vez máis precario. As vivendas , carísimas A vida de miles e miles de curros cada vez máis controlada polos defensores do beneficio da empresa e do Estado.¿ Estas realidades son só achacables á dereita?.Os gobernantes fan a politica que esixe a situación, e senón non son funcionáis.Esto xenera friccións con sectores da sociedade, e de ahí a base do queima tralo exercicio do poder.Unhas fracciós do capitsl coptra outras. , para acar un sobrebeneficio de ter no poder a algune fiel e fiable.
Cada partido tenta arrastrar a un cúmulo de votantes facendo promesas que recollen intereses do personal dentro do sistema.Pero a esencia do ciudadno é a dependencia do sistema que lle dá entidade legal .Cando o proletario se ve s sí mismo como ciudadano , e ectúa como tañ, é carne de cañón para o capital, mao de obra real ou potencial.Abdica de calquer ouxetivo de transformación social revolucionaria, e mesmo se volve indoenete en moitas ocasións frente aos problemas cotidianos que demandan resitencia para paliar os paos cotidianos.
Cando se comparan as cifras dos beneficios empresariáis co que representan as " políticas sociáis", da a risa., e o tinglado aparece como o que é : unha farsa para entreter , maiormente.Leede a Vicente navarro, que é de esquerda, pero non tonto.
Reganosa foi montada pola dereita, permitida polo bipartito PSde G e BNG, e agora todos tan contentos facendoa funcionar ... para ben de Endesa.Exemplos hai a montón.Mirade para outro lado, honestas xentes da esquerda.
Otto Más.
ODA Á INEXPERIENCIA:
- É acto de inexperto que, ante a honradez que amosa o articulista principal, se lle manifesta desprecio ou desconsideración.
¿ Que opinión xulgará sobre tí o administrador do Blog despois de comprobar que rexeitas e menosprezas o contido do artigo simplemente porque ¡che parece que foi redactado por Isidro pois parece que conten as súas opinións?
- ¿Como é posible que ante un artigo da calidade técnica e profundidade intelectual como o presente non sexas capaz que responder máis que con acusacións de compadreo entre o Ateneo Libertario e o voso anterior lider local?.
Ti non te das conta que hoxe eres a imaxe do BNG e a xente xuzga ao BNG polas túas opinións e expresións.
Ti non eres consciente que este artigo pretende xerar un debate na esquerda partidista que a faga rexurdir das súas cinzas máis alá dos dimes ou diretes.
Esquencete da creencia de que "nos roubaron" e decátate que o erro foi esencialmente estratéxico pois a maioría social iba por outros derroteiros.
P.D.: Dende estas liñas saudo a tódolos residentes na Vila de Mourel
Galiza non é nacionalista, mellor dito, como para min todo o mundo é nacionalista, dunha nazón ou doutra, os galegos, na sua inmensa maioría, un 90% aprox., son nacionalistas españois, ainda que digan parvadas coma “yo primero me siento gallego y luego español”. Xuxtificó decindo que os galegos non nos interesamos pola nosa cultura, historia, lengua. Seguimos a preferir o castelán, porque nos parece máis fino e sentémonos na obriga de que temos que facernos entender cando veñen os de fora. E ainda que se avance en leises, os rapaces das cidades e moitos do rural, seguen a falar o cautelan e, os seus pais non queren asignaturas en galego, algúns si, unha asignatura de galego. O caso é que nos vexo eu moi lonxe de Cataluña e do País Vasco, como para aspirar a que unha forza nacionalista coma o Bng chegue a ter gran poder nas institucións. Ata o de agora, salvo uns poucos concellos sempre vai da man do PSOE, que non é un partido de esquerdas, en certos aspectos está máis á esquerda que o PP pero so ata onde pode ou quere chegar. Entón, si o Bng, que podia ser un partido de esquerda hai un tempo, o é cada vez menos, dende que cheirou o poder e, o é menos ainda dende que o acadou o governo da nosa nazón da man do PSOE. Algo parecido aconteceu en Betanzos polo que eu resolvo que nunca houbo unha esquerda real no poder, nin en Galiza nin en Betanzos, tendo en conta que todo é relativo, e ainda que estamos mellor que hai uns anos con Fraga, nin o presente nin o futuro pasan pola esquerda.
Fdo. Arpón do agro.
Eu falo galego, e non son nacionalista galego. Nacín fora de Galicia, educado en castelán, e non son nacionalista español.
Ser ( pola forza legal) dun Estado, dunha nación sen estado, dun pobo donde hai elementos que queren ser Estado nacional, non é idéntico a ser nacionalista.
A desconsideración da cultura tradicional é algo que ves en Castela e noutros lugares.O sistema progresa e arrasa co pasado.Mesmo fai do pasado un icono mercantil mixtificador.. que da pelas á industria do turismo.. erntre outras.O presente é un lugar de consumo cambiante e intercambiable.Os ritmos son máis acelerados. O personal mudóu de ter asentamento rural a viver nas urbes ( o " eixe atlantico" galego e o despoboamento interior ).
A recuperaciópn do mellor do pasado, mesmo de tipo cultural, só pode vir dunha solución mundial, pasando a viver como especie, sen clases nen diferenciacións nacionalistas.
Por tanto, contra o nacionalismo imperialista español, por obvias razóns históricas, sociáis , economicas, culturáis, etc... mais eso non implica defender como solución os nacionalismos dos " pobos aos que se lles negóu a sus histopria nacional" ( como decía F. Engels ).
" O proletariado non pode defender o que non posee, a Patria" (Manifesto Comunista).
Cando a clase obreira se moviliza poe unha patria, vai ao carro dos intereses doutras clases burguesas.
No nacionalismno galego é patente o rol que xoga e xogaría o currelamen.Anos e anos pregonando que a principal contradicción era nacionalismo galego frente a españolismo, para meterse nun bipartito co PSOE, para buscar facer alianzas municipáis con eles, etc. Pois mirade, así están a degradar a Galicia, como ecosistema , perdón, como coto de caza .
estos protexe aucaliptus para -ben - do negosio-da pasta-de papel- e dos-tableiros..
Otto Más.
yo creo que le estais dando demasiada importancia a las ideas políticas de izquierdas o de derechas. Estais demasiado politizados, diría yo. Preguntad a la gente que ha pasado en el primer pleno,que estaba radiado, y la mayoría no sabrán nada de nada.
En Betanzos, como en la mayoría de los pueblos, se vota a la persona y la mayoría de las veces poco tiene que ver con las ideas políticas, simplemente que sea buena persona, que sea o "parezca" honrado, que lo vaya a hacer bién,etc.Hablo de lo que puede pensar el gran público, de una persona que no "mira" todos los días la política. Teneis que daros cuenta de que hay gente de Betanzos que ni siquira conoce a algunos concejales salientes. Preguntadle a este por las ideas políticas. Personalmente y evidentemente, también hay un ingrediente político, pero creo que no es lo que más influye a la hora de votar. Es obvio que ha pesado la no renovación del PSOE, de llevar muchos años los mismos, pero no en términos estrictamente políticos de izquierda o derecha.El PSOE tendrá que hacer ahora una buena autocrítica y hacer una buena lista renovada de cara a cuatro-ocho años.
No se entiende de otra manera lo que ha hecho CXB. Su lider se presentó por el PP hace cuatro años y en la siguiente legislatura se presenta por un partido independiente, presumiendo un poco del lado izquierdo, barriendo un concejal de cada partido de diferente ideología. Por tanto, tiene algo que ver la ideología en un pueblo?
Pienso que CXB lo ha sabido vender muy bién, otra cosa es lo que haga a partir de ahora, ya se están definiendo un poco más. Han buscado un hueco en la oferta actual y se han colado. Ni ellos mismos se creían este resultado. Han buscado el voto entre hastiados, cabreados, perjudicados y han jugado un buen partido de pretemporada. personalmente estoy de acuerdo con el primer comentario de Pepe, creo que la tendencia que se inició hace unos años, tenían que haber servido para avisar, pero el lado humano también cuenta y es difícil ver o hacer ver lo que puede pasar de seguir por el mismo camino.
En cuanto al BNG, mi visión es que no han trabajado mal, ha sido un gran acierto la peatonalización del casco histórico, un trabajo que había que hacer y ellos se han atrevido, aunque les haya costado votos.Como siempre me han dicho en casa, no todo es ganar dinero, en este caso votos.
Trabajo nos queda a los que somos de "izquierdas" o más bién a los que no somos de "derechas" bajo ningún concepto, los que no comulgamos con la guerra de Irak, con Zaplana, Acebes, Rajoy, Esperanza Aguirre, la iglesia, o simplemente con las malas maneras que siempre ha demostrado Maria Faraldo, etc, etc. etc. (no me quiero extender en esto)es decir, los que identificamos a la izquierda con los buenos valores de ciudadania, de convivencia, de respeto y a la derecha con lo contrario con la hipocresía, con el abuso, con la falta de respeto hacia el prójimo.. ¿Vale eso en un pueblo? Creo que hay algo más. Buscar a una persona con esos valores y que además tenga gancho no es una tarea fácil y menos en la oposición.
Moi de acordo con clio, doulle un voto da miña parte, claro que é a miña opinión e, dende logo, non veño a sentar precedente, só a dar a miña opinión, cada quen fala por si. O que queira falar polos demáis que se apañe, para min non quero esa carga nin tal nivel de intelixencia. Con respecto ao anónimo das 7,06 pm quero aclarar varias cousas. Os progresos sociais, evidentemente, non os negaches nin fixeches asco deles. Estou de acordo en que estamos aceptando o sistema actúal, claro meu rei son as regras do xogo, se tí es capaz de poñer outras falamos, pero o que é peor, seguro que tí tamén as aceptas ( e perdoa esta intromisión directa sen ánimo de insulto ) por que seguro que se podes ter máis comodidades das que tes faralo, verdade? entón falemos claro, todos aceptamos as regras do xogo senón estariamos na lista de persoas buscadas por terroristas ou algo parecido ( o exemplo é esaxerado para facer entender ). Quería tamén recordarche que a revolución social é responsabilidade da propia sociedade como tal, pero na anterior intervención xa deixei exemplos flagrantes de incumprimento desa revolución que non chega ( prestige, irak, etc ), sinceramente, eu vexo a xente moi cómoda tomando os seus viños, vendo unha película no seu dvd, etc e non quere preocuparse para nada do que poidamos dicir aquí. Tamén quería recordarche casos claros de certas "revolucións sociais" e as súas consecuencias: Arxentina, Polonia, Nicaragua, Francia, etc. Todas teñen os seus mortos petando na porta dos bancos. Penso que todas canles son precisas para trocar as cousas, pero todos, sen exclusión. Pensa neso. Saúdos e perdón se te ofendín en algo, non é a miña intención.
Unha cousa é que os poderosos impoñan unhas reglas do xogo e outra que todo o mundo as acepte. Hai bastantes personas que, por diversos motivos, non sempre coincidentes, non as aceptamos.
Eu non voto, pero non por eso estóu exento de pagar todo tipo de impostos directos ou indirectos.. cos que se sufragan as reglas do xogo e unhas cantas poltronas.
Todo vale? .. Pois xa xe ven os resultados.O mesmo que na vida natural en xeral, poucas veces vale un método e o seu contrario.Non sempre se poden misturar manweiras de facer e conseguir algo bon.Na loita social e política hai métodos que son antagónicos.Si se empregan tácticas e metodos que pasivizan ao personal , ¿ cómo se espera que logo se movilice?.
¿ Qué se sabe dos motivos da xente que non vota?. Haberá de todo, pero dende logo, non todo é pasotismo , inhibición social, falla de conciencia, etc.Cando os canles non sirven para facer as cousas, hai duas opciós. Cambiar sustancialmente os canles dende fora é unha, e seguir cos mesmos, pero prometendo cambialos dende dentro, é outra.
O problema é que non se cambian os canles sen transformar de base á sociedade, i eso é moito.
Se os partidos de esquerda ven como parte do seu electorado se pasa a dereita, e parte á abstención , voto nulo ou en branco, vasn facer o que poidan para recuperalos.Con máis dereitismo e moderación poden recuperar algo do personal que vota facha,!O centro -esquerda!
Facendo retórica radical poden tentar captar votantes que hoxe pasan de votar ! A esquerda renovada e auténtica!.
Guatemala e guatepeor.
Otto Más.
Moi boas a todas/os:
Son Suso (administrador do blog). A nosa inicial pretensión de crear debate foi por esta vez cumplida. Como hai algunha alusión a miña persoa, cousa que non me importa,quero facer algunha puntualización.
1.O articulo publicado aina seguimos sen saber de quen é. Preguntamos a xente "candidata" e todos negan a autoría. Se cadra o anónimo escritor quere facelo publico, pero tamen está no seu dereito de calar.
2.Xa comentamos nun primeiro momento que o Ateneo non tiña porque asinar nen estar dacordo co dito neste articulo.
3.Persoalmente pareceme un articulo ben escrito e moi respetable, ainda que eu teña outro punto de vista, ou polo menos que pense que o que pasou en Betanzos nón é moi diferente do que esta a pasar no conxunto do país.
4.hai un comentario que din que o Administrador do blog vai sacar un mal concepto de certas persoas pola forma de reaccionar. OAdminsitrador do blog é solo eso, un administrador do blog. Os comentarios que fago sempre van asinados como Suso e non son ningún portavoz do Ateneo,xa que de momento non temos dito quen son os portavoces nen siquera se vai a habelos.
4.O Ateneo conta hoxe con 29 cotizantes e as diferencias e discrepancias ideoloxicas entre nós non pretendemos nin ocultalas nin que non as haxa. Defendemos a liberdade de opinión e por iso creamos debate.
5. Certas opinions deste foro son máis propias ds diferencias e liortas internas das forzas politicas que dun debate que pretende facernos pensar sobre actitudes e politicas que se queren chamar de "esquerdas".
6.Pensamos que nun segundo momento (Setembro)o Ateneo levará este debate fora do mundo dos blogs, e buscará que se faga na rúa, nas asociacións... vamos que a sociedade pense, opine, e nonteña que esperar ao circo electoral cada 4 anos. Así que animanos a que todos contribuiades nesto e sobre todo que respetedes a autonomía que queremos ter dos partidos politicos.
Saude
Sabedes que?..
Dese gran " parque de viviendas en alquiler",que ata a cifra dun millón ía montar o PSOE , ata agora non pasan de 4600... en todo o imperio español cuia sombra non se pon....
En fin, gracias por tan alta xenerosidade, que dirían un grupo de constructores....
Otto Más.
hola ,
Antes de nada FELICIDADES BETANZOS ¡¡¡ POR QUITAROS DE ENCIMA A LOS SOCIATAS , AHORA CAMINAREIS HACIA EL PROGRESO DE LAS CIUDADES DEL PP ( MADRID , OVIEDO , VALENCIA , VALLADOLID, ...)
De todas formas me gustaria decir que esto no es muy justo ya que la fuerza más votada fue el PSOE , pero el PP fue la fuerza mas votada en Vigo , pontevedra , ourense , ... y no va a gobernar asi que aqui es la replica , pero bueno será por cuestión de tiempo a que el Señor Presidente del gobierno D. Mariano Rajoy ponga el gobierno de las municipales en la lista más votada y no en el pacto , pero para cuando eso sea Betanzos ya estara en el pleno desarrollo que sólo aporta el PP , asi que lo dicho : MOITAS FELICITACIONS ¡¡¡ VIVA A VOSTRA CIDADE ¡ VIVA BETANZOS ¡¡¡ VIVA A ALCALDESA ¡¡
Tristán querevos contar:
que a derrota das esquerdas en Betanzos será o que vai pasar no resto do estado en 8 meses.
Goberno e axentes sociais (CEOE, Cepyme, CC.OO. e UGT) decidiron que o
estado debe invertir no Fondo de Reserva das pensions na Bolsa. O Fondo de
Reserva é o excedente destinado ás pensions públicas do futuro, que
actualmente representa T40.000 millones de euros na Espanha.
Independentemente dos acordos a que cheguen os políticos entre eles mesmos,
que poden ser de calqueira tipo e non tería senso agora escomenzar a especular
sobor do qué pasará, podemos ve-la medida coma un claro fracaso do socialismo e
do Estado do Benestar.
O estado, e cada un dos seus gobernos, foron incapaces de gardar o diñeiro
que nos incautaron po-la forza e moito menos revalorizalo dun xeito
sostibel. A sua solución agora será copiar, curiosamente, o sistema do que
querían que fuxiramos: o libre mercado e o capitalismo. Dironse conta que
só o capitalismo é o suficientemente eficiente como para xenerar beneficios
netos para todos.
Ainda así, o estado xamáis aprende. Facer malas imitacions da eficiencia
capitalista nunca funciona. Un exemplo temo-lo en Catalunha onde, a raís da
nefasta xestión da administración no tema da sanidade, a Generalitat
decidiu privatiza-la sua xestión. A consecuencia é que agora vai peor que antes.
A sanidade pública que non busca fins lucrativos nin se move nun entorno de
competencia, así non pode ser sostibel no tempo.
A pregunta que a todos nos tenría que xurdir agora é: ¿por qué se mesmo o
governo deuse conta, e ata os sindicatos, que a xestión capitalista
é o único xeito eficiente de xestionar os recursos, non privatiza totalmente
as pensions, o ainda mellor, abole o sistema?. Os plans de pensions privados
son xestioados por expertos en risco e mercados financeiros, igual que o que
pretende facer agora o governo, pero ademáis, os sistemas privados teñen
enormes ventaxas adicionais que dan continuidade ó sistema.
Unha das máis básicas é que se a entidade ou producto non funciona, o cliente
vaise, sin mencioar as posibels denuncias que poida receber a empresa
financeira. O estado non ten este incentivo, dalle igual facelo ben ou mal,
os súbditos non podemos desprendernos do estado nin esixirlles o noso
diñeiro. Unha entidade privada, ademáis, ten que competir mellorando día a día, o estado non. Se algo non lle funcioa, aplicalle unha lei contra a sua competencia, subelles os impostos e problema resolto. Unha empresa privada debe responder diante dos seus clientes e inversores. Esto dificultalle grandememente calqueira tipo de fraude ou comportamento pouco moral. Ó estado esta cuestión elle indiferente de todo.
Cada día vemos na prensa mostras deste comportamento corrupto e antisocial. A empresa privada só pensa no beneficio económico de todos, pois é o único xeito de reter ós clientes e inversores. O estado só lle interesa manter contentos ós seus lobbies, grupos mediáticos e votantes; i para elo fai calqueira cousa.
A apertura e aportacions a un plan de pensions privado son voluntarias,
término que non aparece no diccioario do estado. Ademáis, hai un plan de
pensions por cada tipo de inversor. Se vostede visita cualqueira entidade
financieira faralle un pequeño test para ve-lo seu perfil investidor e según a idade que teña amoldaranlle o plan máis oportuno. Encima regalaranlle algo; todo o contrario que fai o estado que só sabe incautar. Evidentemente, poderá
traspasalo a outra entidade sin que a primeira lle ameace con multalo,
perseguilo ou encerralo no carcere por levarse o seu diñeiro. Tampouco lle
chamarán criminal por face-lo que queira có seu diñeiro. O estado repetirallo unha e outra ves.
O estado non ten autoridade algunha a decidir cómo xestionar o noso diñeiro, a
decidir si debemos gardalo para o futuro, gastalo agora mesmo ou a
impoñernos un tipo de xestión determinada.
No fondo, ó estado non lle importa en absoluto o noso destiño nin benestar.
De non ser así, non tería gastado no pasado o noso diñeiro reservado á nosa velles, en tanques, subvencions ó cine, a amigos seus ou a saber qué. Se
unha empresa perde o noso diñeiro, sabemos contra quén debemos actuar
xudicialmente, pero cando o fai o estado non existe responsabel algún. Eso
é o que lle convirte tamén nun funesto xestor, e por máis que invista o
Fondo de Reserva na Bolsa, mercados OTC, derivados ou onde lle dé a gana, só
conseguirá poñer en continuo perigo o noso diñeiro ganado con esforzo e
traballo, e por riba, perigará o noso benestar. Para unha mostra o
presente: mesmo invertindó en renda fixa, perde. É que é o súmmum da
incompetencia e irresponsabilidade.
O socialismo fracasou, demos paso ó libre mercado dunha ves en lugar de
facer parches que só alonguen a agonía.
uyyy cuanto pepero se arejunta ultimamente por aqui...
De verdad que no me lo esperaba,hubo un tiemppo en el que pense en hacerme socio del Ateneo, pero viendo como están las cosas, no quiero saber nada de hacerle el juego a la derecha.
Quien os ha visto y quien os ve, manda carallo!
A empresa privada tamén fai abonantes falcatruada$ e deixa colgados a moitísimos inversionistas., mesmamente. Apequena burguesía é chuleada sistemáticamente polo capital financieiro, por exemplo. O mito da eficiencia da empresa privada é propio do liberalcapitalismo, i encubre o seu arrase de plusvalor cara aos potentados e grandes capitalistas, especialmente.Os que empregan o seu poder sobre o estado para que lles den subvenciós e axudas de toda caste, e logo presionan para que se " socialicen as perdas", e que paguen o menos posible os capitalistas... e o máis posible, por medio dos presupostos de Estado, tanto a clase obreira como a pequena burguesía e similares.por suposto, os sindicatos subvencionados soen avalar dunha ou doutra maneira tales maniobras,facendo que o currelamen ecepte novas e maiores sacrificios, por ben do mantemento dos postos de traballo, da non deslocalización dunha empresa, etc, etc.
En relación ao anónio anterior, direiche que no ateneo non se fai o xogo á dereita, e que non hai dereitistas . Que nun blogg donde calqueira pode meter un comentario entre un do tipo do anterior, non siñifica que o blogg ou , neste caso , o ateneo , se identifique ou defenda o que dice esa persona.
Otto Más.
Para que insistir amigo Otto. Está claro que algúns non saben diferenciar entre opinións anonimas que se poñen no blog e a xente que andamos con esto do Ateneo. Pero a cousa é que non é que non diferencien, é que non queren porque nos andan a provocar. Pobriños.Vai o novo articulo sobre os salarios. O mellor animanse a poñer a traballar a cabeciña.
Saude
Suso.
Publicar un comentario